Terapia indywidualna krótkoterminowa
Psychoterapia krótkoterminowa
Wiele osób doświadczających kryzysów związanych z trudną sytuacją zewnętrzną (np. problemy w relacjach z bliskimi czy współpracownikami, rozpad związku, konieczność zmiany pracy), lub wewnętrzną (np. złe samopoczucie, nasilenie negatywnych objawów np. depresyjnych, lękowych, zaburzeń odżywiania czy nadużywania substancji) odrzuca psychoterapię jako formę wsparcia powszechnie kojarzoną z długotrwałym, kosztownym i obciążającym emocjonalnie procesem.
Efektem tego przekonania jest niekorzystanie z jakiejkolwiek formy pomocy, mimo nasilania się trudności.
Niektórzy chętniej kierują się do lekarza psychiatry, licząc na to, że wsparcie farmakologiczne przyniesie szybką zmianę i ulgę w cierpieniu. I często tak się zdarza. Badania naukowe i praktyka lekarzy psychiatrów i psychoterapeutów dowodzą jednak, że:
- W przypadku zaburzeń, w których leki mogą pomóc (np. ograniczyć objawy, przynieść ulgę) najlepsze efekty przynosi łączenie wsparcia farmakologicznego i psychoterapii.
- Część trudności natury psychicznej i psychologicznej może, ale nie zawsze powinna lub musi być leczona lekami.
- W niektórych problemach wystarcza krótkoterminowa psychoterapia.
Psychoterapia krótkoterminowa:
- Może trwać od jednej do kilkunastu sesji
- Cel jest określany na podstawie potrzeb klienta
- Jest skupiona na poszukiwaniu rozwiązań konkretnego problemu
- Umożliwia spojrzenie na sytuację z innej perspektywy
Główny nacisk kładziony jest na wzmacnianie zasobów klienta, a więc tych jego mocnych stron, które będą pomagać w osiągnięciu celu czy rozwiązaniu konkretnego problemu.
Psychoterapia krótkoterminowa może być też traktowana jako metoda wspomagania rozwoju osobistego w różnych sferach - osobistej, zawodowej, podejmowania ważnych decyzji życiowych.