Życie w zgodzie z własnymi potrzebami, oczekiwaniami i emocjami nie jest wcale takie łatwe. Dziwne, prawda? Można by pomyśleć, że bycie sobą powinno być naszym naturalnym odruchem i że powinno przychodzić z łatwością… Zastanówmy się jednak, ile razy zdarzyło nam się zgodzić na coś, tylko po to, żeby uniknąć nieprzyjemnej sytuacji lub robienia komuś przykrości?
Potrzeba wolności jest jedną z najważniejszych dla człowieka. Nie lubimy być ograniczani, a tracąc swobodę, czujemy się nieszczęśliwi. Oczywiście wiemy, że niektóre granice są potrzebne – chronią nas i nie powinno się ich przekraczać. Większości z nas trudno jest sobie wyobrazić, że człowiek, który z natury pragnie wolności, sam może ściągnąć na siebie poważne ograniczenia.
Plotkowanie? Zdarza się nam wszystkim… -Widziałaś jej sukienkę? -Co za paskudztwo, totalne bezguście z niej, a wiesz, że Kasia dostała wypowiedzenie? -No tak, ale przecież widzisz, że ona się na nadaje na to stanowisko! Lubimy rozmawiać o czyichś nieszczęściach, obmawiać czyjś gust, zachowanie… Jeżeli by się zastanowić, nie jest to miłe i nie przyniesie nikomu
O autoagresji najczęściej mówi się w kontekście samookaleczenia i niewielu z nas wie, że zjawisko to dotyczy też np. zaburzeń odżywiania. Problemy psychiczne, których objawem jest różnego rodzaju autoagresja, mogą w skrajnych przypadkach prowadzić do śmierci. Tymczasem moda na zachowania, które można uznać za autoagresywne, jest często podtrzymywana przez media społecznościowe — jest częścią pop
Okazywanie gniewu nie jest uznawane za właściwie w społeczeństwie… chyba w żadnym ze społeczeństw. A przecież odczuwanie go jest tak naturalne, jak cieszenie się z czegoś. Tłamszone emocje powodują frustrację i mogą doprowadzić do powstania blokad w naszej psychice, rozwinięcie się zaburzeń emocjonalnych u dorosłych ludzi. O dzieciach mówi się czasami, że są małymi złośnikami,
Emocje według profesora Jana Dolińskiego umożliwiają nam radzenie sobie z tym, co się wokół nas dzieje. Nie uczymy się o emocjach w szkole, ale w społeczeństwie wymaga się, żebyśmy trzymali je na wodzy, reagowali w „społecznie akceptowalny” sposób – społeczeństwo bowiem nauczyło się myśleć, że okazywanie strachu, złości, gniewu czy frustracji jest nie na miejscu.
W 2011 roku niepokojący film szkockiej reżyserki Lynne Ramsay „Musimy porozmawiać o Kevinie” wstrząsnął widzami. Chociaż nie jest to główny problem, który wynika z fabuły filmu, rodzi się pytanie: czy dziecko może być złe z natury, z głębi własnej osobowości? Kto jest winny agresji? Skłonność do agresji? Przywykliśmy winą za złe postępki ludzi dorosłych i
Kiedy patrzymy na żony tkwiące u boku agresywnych mężów, często zadajemy sobie pytanie: jak to możliwe, że ona wciąż z nim jest? Dlaczego się z nim nie rozwiedzie? Okazuje się, że odejście od partnera, który stosuje przemoc, nie zawsze jest łatwe. Trudności mogą mieć różny charakter: od psychologicznego poprzez formalny. Czasami dręczone żony nie odchodzą
Z zewnątrz wydaje się to takie proste – jeśli nasz partner nas nie szanuje i nie możemy czuć się przy nim bezpiecznie, jedynym rozwiązaniem jest jak najszybciej od niego odejść. Życie pokazuje jednak, że zatrważająca liczba kobiet, które są ofiarami przemocy domowej, nie podejmuje żadnych działań w kierunku poprawienia swojej sytuacji. Dlaczego tak się dzieje?
Przemoc w związku to wielka tragedia dla osoby jej doświadczającej. Wydawałoby się, że agresywnye partner to wystarczający powód, by go zostawić i nigdy nie oglądać się za siebie. W rzeczywistości jednak bite kobiety często latami trwają przy swoich oprawcach. Dlaczego tak się dzieje? Agresywny facet – jak do tego doszło? Początki relacji rzadko zapowiadają, jaki
Psychologgia - Gabinet psychologiczny
Warszawa Chmielna 28A / 1a, 2, 4
(w pobliżu kina Atlantic)
tel: 512-021-100
tel: 509-744-633
e-mail: recepcja@psychologgia-plus.pl
