Z pewnością każdy z nas choć raz natknął się na osobę, która wydała mu się przesadnie skoncentrowana na sobie. Takie spotkania skłaniają nas do myślenia: co sprawia, że ktoś staje się narcyzem? Jakie czynniki są za to odpowiedzialne?
Narcyzm nie jest jedynie negatywną cechą, wadą charakteru – stanowi jedno z zaburzeń osobowości. Osoby cierpiące na to schorzenie mają wypaczone pojęcie o samych sobie: wyolbrzymiają własne umiejętności i zalety, uważają się za ważniejsze od innych i oczekują, że inni również będą traktowali je niczym swoistą „elitę”. Jakie jeszcze cechy świadczą o możliwym narcystycznym zaburzeniu osobowości?
– narcyz jest zadufany w sobie i uważa, że wszystko kręci się wokół niego,
– odczuwa wielką potrzebę przewodzenia, dominowania i zdobywania,
– uwielbia otaczać się ludźmi znanymi, uważa, że nie każdy zasługuje na jego towarzystwo,
– stale deprecjonuje i poniża innych ludzi,
– nigdy nie przeprasza i nie czuje wyrzutów sumienia za przykrości, które wyrządza innym,
– inni ludzie są dla niego tylko środkiem do celu, owija ich sobie wokół palca, wykorzystuje, a następnie zostawia,
– w zasadzie nigdy nie jest bezinteresowny,
– uważa, że wszystko się mu należy i ma niezachwiane poczucie własnej wyjątkowości,
– w obliczu krytyki łatwo popada we wściekłość i traci kontrolę nad sobą,
– uważa się za niezwykłego kochanka i uwodziciela, chętnie chwali się swoimi podbojami,
– w celu budowania swojego cudownego wizerunku potrafi kłamać, wymyślać niestworzone historie i przypisywać sobie cudze zasługi,
– kiedy tylko dostrzega słabości u innych ludzi, natychmiast je wykorzystuje,
– nie liczy się ze zdaniem innych osób, uważa, że stoi ponad prawem i obyczajami,
– ubiera się ekstrawagancko, lubi zwracać na siebie uwagę,
– otacza się drogimi i markowymi rzeczami, nawet jeśli go na to nie stać,
– oszukiwanie innych sprawia mu przyjemność,
– nie widzi problemu w dążeniu do celu po trupach,
– nie liczy się z cudzymi emocjami i nie wykazuje empatii,