Z pewnością każdy z nas choć raz natknął się na osobę, która wydała mu się przesadnie skoncentrowana na sobie. Takie spotkania skłaniają nas do myślenia: co sprawia, że ktoś staje się narcyzem? Jakie czynniki są za to odpowiedzialne?

Narcyzm nie jest jedynie negatywną cechą, wadą charakteru – stanowi jedno z zaburzeń osobowości. Osoby cierpiące na to schorzenie mają wypaczone pojęcie o samych sobie: wyolbrzymiają własne umiejętności i zalety, uważają się za ważniejsze od innych i oczekują, że inni również będą traktowali je niczym swoistą „elitę”. Jakie jeszcze cechy świadczą o możliwym narcystycznym zaburzeniu osobowości?

– narcyz jest zadufany w sobie i uważa, że wszystko kręci się wokół niego,

– odczuwa wielką potrzebę przewodzenia, dominowania i zdobywania,

– uwielbia otaczać się ludźmi znanymi, uważa, że nie każdy zasługuje na jego towarzystwo,

– stale deprecjonuje i poniża innych ludzi,

– nigdy nie przeprasza i nie czuje wyrzutów sumienia za przykrości, które wyrządza innym,

– inni ludzie są dla niego tylko środkiem do celu, owija ich sobie wokół palca, wykorzystuje, a następnie zostawia,

– w zasadzie nigdy nie jest bezinteresowny,

– uważa, że wszystko się mu należy i ma niezachwiane poczucie własnej wyjątkowości,

– w obliczu krytyki łatwo popada we wściekłość i traci kontrolę nad sobą,

– uważa się za niezwykłego kochanka i uwodziciela, chętnie chwali się swoimi podbojami,

– w celu budowania swojego cudownego wizerunku potrafi kłamać, wymyślać niestworzone historie i przypisywać sobie cudze zasługi,

– kiedy tylko dostrzega słabości u innych ludzi, natychmiast je wykorzystuje,

– nie liczy się ze zdaniem innych osób, uważa, że stoi ponad prawem i obyczajami,

– ubiera się ekstrawagancko, lubi zwracać na siebie uwagę,

– otacza się drogimi i markowymi rzeczami, nawet jeśli go na to nie stać,

– oszukiwanie innych sprawia mu przyjemność,

– nie widzi problemu w dążeniu do celu po trupach,

– nie liczy się z cudzymi emocjami i nie wykazuje empatii,